ستا نظام پروردګار

شار د مديني ته زم

شکله وايه دواړه لاسه

رابسي

پير لرم جانان لرم

جوړ مزار

د شکلو مخته په کتو يي ګناه ګاره کړم

د يار د نامه توري

دا ستا د خمارو سترګو

دلبر چي حسن دار دي

ديوانه سومه

ستا در ته ژاړم

ګريوان ته مي د اوشکو

هيس مي نه دي د زړه په اختيار

خراب زړګي مي ډير لري ارمان

کله به درزمه مديني

که چيري ستا په در کي عاشقان لري قرار

کوه ديدن ته

لکه خزانه چي سوي

لکه زړه

مايي نيولي ځنځير

محمده جانانه

مسلمانه ولي اروي

نن بيا راغلم