ګل ویم

ګنا ده

کار انګار دی

کاروان دی

کاشکی چی حبیب

کتل ستا يی

کدر ته رازه

کله سکون وو

که می دی

لا ورک باست

لاری د ازغو

لحدی دی

لګه هرسه

لکه منصور

له به هسکه کوو

له دی کلی

له سره يی

موږ به ځه کړل

موږ په وینو

مور رخصت راکه

مور سنګر ته ځم

نظر مه شی

نن د خاواری

نه رسیدلی

نوی غزا ده

نوی یی یاره

هر یوی په ګران

و ګران يي

ولاری دننګ

ولی مسلمان یی

ویا دا لا سه کی

وینی دمنصور

یا الله یا الله